Kamienie migdałkowe to niewielkie grudki, które gromadzą się w kryptach migdałkowych. Choć nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia, bywają źródłem
Kamienie migdałkowe to małe grudki, które zbierają się w zagłębieniach migdałków. Mogą być niewyczuwalne i nie przeszkadzać, jednak mają taką cechę, przez którą za wszelką cenę będziemy chcieli się ich pozbyć: brzydko pachną. Nieprzyjemny zapach z ust bywa przyczyną dużego dyskomfortu. Dowiedz się, jak leczyć kamienie migdałkowe i co można zrobić, by wciąż się nie odnawiały. Spis treści Kamienie migdałkowe - przyczyny Kamienie migdałkowe - objawy Kamienie migdałkowe - leczenie Kamienie migdałkowe - domowe sposoby Kamienie migdałkowe - powikłania Kamienie migdałkowe (znane także jako detryt, czopy retencyjne) są to białe, żółtawe lub zielonkawe grudki, które zbierają się w kryptach migdałków podniebiennych. Zwykle są konsekwencją licznych infekcji wirusowych i bakteryjnych gardła, takich jak np. nawracające anginy, zapalenia migdałków i z tej przyczyny częściej występują u dorosłych niż u dzieci. Kamienie migdałkowe - przyczyny Po kilku takich chorobach - choć czasem wystarczy jedna, poważna angina - gładka powierzchnia migdałków zmienia się. Przerasta tkanką bliznowatą, włóknieje i staje się pofałdowana, bruzdowata, z licznymi zagłębieniami i kryptami. W tych zakamarkach zbierają się właśnie resztki jedzenia, obumarłe tkanki, martwe białe krwinki i wydzielina spływająca z zatok. Ponieważ stale jest tam ciepło i wilgotno, tworzą się idealne warunki do rozwoju drobnoustrojów. Bakterie beztlenowe bytujące w jamie ustnej, a także grzyby, zagęszczają się, w końcu wapnieją i zaczynają przypominać coś w rodzaju drobnych kamyków o bardzo przykrym zapachu. Kamienie migdałkowe mogą osiągnąć wielkość ziarenka kaszy gryczanej, ale równie dobrze mogą urosnąć do rozmiarów czereśni. Ważą od 0,56 do 42 gramów. Z większymi okazami do czynienia mamy przeważnie wtedy, gdy umiejscowią się tak, że ich nie widzimy. Dopiero, gdy zaczniemy czuć, że w gardle znajduje się jakieś ciało obce, które utrudnia przełykanie, udajemy się do lekarza (internista, laryngolog). Zdarza się też, że kamienie są diagnozowane podczas wizyty u stomatologa, ponieważ, jako twarda masa, czasem uwidaczniają się na zdjęciu RTG (pantomogram). Zwykle, gdy podczas oglądania gardła zauważamy białą, lub żółtawą, grudkę na migdałku, próbujemy usunąć ją własnoręcznie. Niestety, kamienie migdałkowe mają tendencję do odnawiania się (w ciągu 1-20 dni). Kamienie migdałkowe - objawy Obecności kamieni migdałkowych mogą towarzyszyć: halitoza, czyli nieprzyjemny zapach z ust, który nie przemija po myciu zębów ani płukaniu jamy ustnej. Zapach ten wywołują lotne związki siarki będące wynikiem działania bakterii beztlenowych, a także putrescyny, która powstaje w procesie gnicia. duże, zaczerwienione migdałki ból gardła ból podczas przełykania drapanie w gardle podczas przełykania uczucie ciała obcego w przełyku przewlekły kaszel bóle uszu uczucie samoistnego odpadania kamieni np. podczas kaszlu (bardzo rzadko) UWAGAKamienie migdałkowe można pomylić z anginą. Jednak antybiotykoterapia stosowana w leczeniu anginy, w tym przypadku będzie zupełnie nieskuteczna, ponadto lek tylko pogorszy stan chorego. Kamienie migdałkowe - leczenie Laserowe usuwanie kamieni migdałkowych, czyli kryptoliza lub waporyzacjaTa metoda stosowana jest przy dużych kamieniach. Jest skuteczna, aczkolwiek zwykle trzeba ją kilka razy powtórzyć. Polega na zamknięciu lub spłyceniu krypt w migdałkach za pomocą lasera lub prądu o zmiennej częstotliwości. Podczas zabiegu wykonuje się znieczulenie miejscowe, więc jest bezbolesny. Ból może pojawić się dopiero później – po zabiegu migdałki mogą być przez pewien czas obolałe i powiększone. Odmianą kryptolizy jest krioablacja (krioliza) wykonywana przy użyciu ciekłego azotu. AntybiotykoterapiaMetoda stosowana jedynie w przypadku, gdy na migdałkach pojawią się ropne nacieki. Nie likwiduje ona jednak źródła problemu. TonsilektomiaMetoda radykalna i ostateczna, niepozbawiona innych konsekwencji, wszak migdałki są naszą pierwszą linią obrony przed zarazkami. Osoba z usuniętymi migdałkami jest bardziej podatna na stany zapalne dolnych dróg oddechowych. W związku z tym, należy zawsze skrupulatnie rozważyć, czy korzyści z operacji przewyższą ewentualne skutki niepożądane. Należy też zaznaczyć, że tonsilektomii nie można przeprowadzić u pacjentów z rozszczepem podniebienia, z krótkim podniebieniem, z zaburzeniami krzepnięcia krwi i oczywiście w trakcie ostrej infekcji przebiegającej z gorączką oraz kobietom w czasie menstruacji. Kobiety w ciąży powinny rozważyć z lekarzem prowadzącym przesunięcie zabiegu do czasu, gdy wrócą już do formy po porodzie. Kamienie migdałkowe - domowe sposoby We własnym zakresie można próbować usuwać kamienie za pomocą szpatułki kosmetycznej lub małej łyżeczki. Nie jest to zabieg przyjemny i należy liczyć się z pojawieniem się odruchu wymiotnego. Co więcej, przeważnie w miejscu usuniętych kamieni, po pewnym czasie powstają nowe. Staranna higiena jamy ustnej. Dokładne mycie zębów i języka, nitkowanie zębów oraz płukanie gardła zapobiega, przynajmniej w pewnym stopniu, gromadzeniu się resztek jedzenia i bakterii w kryptach migdałków. Płukanie jamy ustnej, np. przy pomocy irygatora płynem bakteriobójczym lub słoną wodą (1/2 łyżeczki na szklankę wody) z octem jabłkowym lub winnym (2-3 razy dziennie). Dobrze działa także napar z szałwii, woda utleniona i propolis (w aptekach dostępne są roztwory alkoholowe propolisu). Płukanki pomogą w walce z przykrym oddechem. Ponieważ namnażaniu się bakterii sprzyja cukier, warto zmienić dietę i wykluczyć produkty słodzone. Rzucenie palenia. Kamienie migdałkowe - powikłania Wciąż zalegające w kryptach migdałkowych kamienie mogą stać się przyczyną utrzymywania się przewlekłego stanu zapalnego, nie tylko migdałków, ale i zapalenia ucha środkowego, zapalenia gardła, może prowadzić do powstania ropnia gardła oraz poważnych zaburzeń połykania. Kamienie są też potencjalnym źródłem bakteriemii, czyli zakażenia krwi, a w konsekwencji mogą doprowadzić do zapalenia wsierdzia. By tego uniknąć, w przypadku bardzo dokuczliwych kamieni, wskazany jest zabieg tonsilektomii.
Należy prowadzić higieniczny tryb życia, unikać stresu, porzucić nałogi, a także wykonywać ćwiczenia rehabilitacyjne, czyli tzw. ćwiczenia po bajpasach. Rehabilitacja po bajpasach (rehabilitacja po by passach) to przede wszystkim ćwiczenia po bajpasach. Mają one na celu zapobiec odleżynom, zatorom oraz powikłaniom płucnym.
W naszym organizmie może dochodzić do powstawania kamieni w różnych układach. Różnią się one przyczyną, składem i sposobem powstawania lecz zwykle skutkują tym samym – zatkaniem odpływu różnych treści w naszym ciele. Kamienie mogą powstawać w pęcherzyku żółciowym, układzie moczowym czy w przewodzie pokarmowym. Ten ostatni może być zatkany przez kamienie kałowe w jelitach, czy tworzący się bezoar w żołądku, a także kamienie mogą powstać w jamie ustnej np. w śliniankach czy migdałkach. Te ostatnie zwykle spotykamy w migdałkach podniebiennych, które posiadają liczne zachyłki zwane kryptami. To właśnie w nich z czasem zbiera się treść, która czopuje migdałek i może być podłożem do namnożenia się bakterii i infekcji w jamie to są kamienie migdałkowe?Kamienie migdałkowe – objawyKamienie migdałkowe – przyczynyKamienie migdałkowe – leczenieKamienie migdałkowe – powikłaniaCzy kamienie migdałkowe są groźne?Co to są kamienie migdałkowe?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Migdałki to nagromadzenie tkanki limfatycznej odpowiedzialnej za naszą odporność. Tworzą one tak zwany pierścień Waldeyera. W jego skład wchodzą migdałki podniebienne, trąbkowe, gardłowe, językowy oraz luźno rozproszone grudki i pasma chłonne. Migdałki są pofałdowane tak aby zwiększyć ich powierzchnię. To właśnie w tych fałdach z czasem mogą tworzyć się kamienie migdałkowe, które tworzą się najczęściej u osób z częstymi zapaleniami migdałków. Składają się one z treści pokarmowej, bakterii, martwych komórek układu odpornościowego, złuszczonego nabłonka, a także mineralnych substancji wapniowych (takich jak fosforany czy węglany), które wpływają na utwardzenie pierścienia WaldeyeraŹródło: migdałkowe – objawyPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Kamienie są przede wszystkim widoczne dla lekarza laryngologa w trakcie badania jamy ustnej. Często towarzyszą im objawy miejscowego stanu zapalnego takie jak ból, miejscowe ocieplenie tkanek czy obrzęk. Powodują one także nieprzyjemny zapach z ust u chorego, bowiem w obrębie kamienia dochodzi do namnażania bakterii wydzielających związki siarki odpowiedzialne za tenże zapach. Jednak tylko 3% osób u których mamy do czynienia z halitozą, czyli nieprzyjemnym zapachem z ust, ma ją wywołaną właśnie przez kamienie, dlatego ważna jest uważna diagnostyka i badanie pacjenta z tego typu objawami. Mogą one pojawiać się regularnie i nawracać. Często, gdy osiągają większe rozmiary pacjent może także odczuwać przykre wrażenie ciała obcego w gardle. Zdarza się także, że kamienie podrażniając nerw mogą dawać uczucie bólu ucha czy nawet trudności z migdałkowe – przyczynyAutomatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Przyczyn kamieni migdałkowych jest wiele i zwykle pojawiają się one w wyniku zadziałania kilku z nich. Do ich powstania może prowadzić nieprawidłowa higiena jamy ustnej, zalegające resztki pokarmowe, podczas nadmiernego wydzielania śliny, a także w wyniku częstych infekcji, które niezwykle sprzyjają powstawaniu kamieni. Wszystkie te czynniki sprzyjają gromadzeniu się treści w kryptach i występowaniu kamieni migdałkowych, które mogą dotyczyć nawet 10% społeczeństwa. Istotny jest też fakt, że zarówno nadmierne wydzielanie śliny, jak i jej niedobór mogą powodować kamienie migdałkowe. Dlatego szczególną dbałość o higienę jamy ustnej powinny zachować osoby zażywające leki powodujące suchość w ustach. Sprzyjać powstawaniu kamieni mogą też czynniki genetyczne, które wpływają na skład naszej śliny, tendencję do infekcji czy budowę anatomiczną. Osoby z tendencjami do kamieni migdałkowych powinny także ograniczyć alkohol będący również jedną z przyczyn ich Migdałki to nagromadzenie tkanki limfatycznej odpowiedzialnej za naszą odporność. Tworzą one tak zwany pierścień migdałkowe – leczenieCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Leczenie jednorazowo powstałego kamienia nie jest trudne. Może usunąć go lekarz, a często zdarza się także, że podczas kaszlu czy przełykania duży kamień sam opuści kryptę migdałka. Trudniejsze do leczenia bywają kamienie nawrotowe. W ich przypadku konieczna jest przede wszystkim profilaktyka – higiena jamy ustnej, nie spożywanie posiłków przed snem czy płukanie i irygacje jamy ustnej (np. roztworem szałwii) oraz unikanie sytuacji sprzyjającym infekcjom gardła. U osób zażywających leki powodujące suchość w ustach zalecane mogą być pastylki bez cukru do ssania pobudzające wydzielanie śliny oraz częste spożywanie nie słodzonych napojów by nawilżać śluzówkę. Oprócz prostego usunięcia czopa, laryngolog może również laserowo czy za pomocą kriochirurgii (czyli działania bardzo niską temperaturą w miejscu chorobowym) usunąć krypty z kamieniami. Zabieg ten wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, ma on niewiele powikłań, jednak zdarza się że mimo tego kamienie nawracają. Skutecznym zabiegiem jest także operacyjne usunięcie migdałków należy jednak liczyć się z tym iż jest to już rozleglejszy zabieg, po którym konieczna jest kilkudniowa migdałkowe – powikłaniaZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Najczęstszym powikłaniem kamieni migdałkowych jest także ich częsta przyczyna – infekcje gardła. Jest to zatem błędne koło i dlatego w tych przypadkach szczególnie ważne jest skuteczne leczenie i identyfikacja pierwotnej przyczyny oraz w miarę możliwości jej skuteczne zapobieganie. Infekcje mogą być także wikłające się zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością. Zazwyczaj nie obserwujemy innych powikłań, jednak nawet tak powszechna sprawa jak infekcja nie powinna być kamienie migdałkowe są groźne?Zwykle kamienie migdałkowe nie są groźne, zazwyczaj łatwo się je leczy, jednak mogą nawracać. Utrudniają one także życie codzienne i znacząco obniżają komfort życia zwłaszcza kontakty społeczne u osób z cuchnącym zapachem z ust. Jednak przewlekły stan zapalny i nawracające infekcje na pewno nie są czymś co można bagatelizować. Szczególnie u dzieci, osób starszych czy tych z obniżoną odpornością lub chorym sercem stany zapalne w jamie ustnej mogą być groźne i prowadzić do uogólnionego zakażenia czy problemów kardiologicznych takich jak infekcyjne zapalenie wsierdzia. Ważne jest także aby dobrze zdiagnozować kamienie, bowiem podobne objawy mogą dawać też inne choroby w tym nowotwory jamy ustnej, które przeoczone bywają śmiertelne w wiesz że: największe z kamieni migdałkowych mogą osiągać wagę nawet ponad 40g?Kamienie migdałkowe choć niegroźne mogą negatywnie wpływać na nasze samopoczucie i sprzyjać infekcjom. Najważniejsze w ich przypadku jest zapobieganie i profilaktyka związana z regularnym myciem zębów, płukaniem jamy ustnej i prawidłowym leczenie ewentualnych zapaleń gardła. Na szczególną uwagę zasługują także pacjenci obciążeni innymi chorobami, w ich przypadku bowiem zwykły stan zapalny w ustach może skutkować bardzo poważnymi konsekwencjami i powikłaniami.
Kamienie migdałków . Kamienie migdałków (lub migdałków) występują, gdy resztki uwięziono w dołach migdałków i tworzy się w białym „kamieniu”.Te kamienie mogą rosnąć.Mogą również powodować dalszą infekcję w migdałkach, pogarszając otwory w migdałkach. Inne objawy kamieni migdałkowych mogą obejmować: Bad oddech
Sign in Welcome! Log into your account your username your password Forgot your password? Get help Password recovery Recover your password your email A password will be e-mailed to you. Friday, July 29, 2022 Sign in / Join Home World News UK News USA News Australian News European News French News Indian News More Canadian News Italian News Spanish News Indian Food Australia Travel Journalism Magazine Ooops... Error 404Sorry, but the page you are looking for doesn't to the homepage Italian News “Venderemo cara la pelle” – Libero Quotidiano admin - July 29, 2022 0 French News Santé : le géant américain Medtronic soupçonné d’avoir corrompu un … admin - July 29, 2022 0 Spanish News Ferragosto: Why the lengthy August holidays are untouchable for Italians admin - July 29, 2022 0 Magazine How To Enhance Intestine Well being Naturally admin - July 29, 2022 0 Indian News Iran Executes 3 Ladies In Single Day: Report admin - July 29, 2022 0 Indian Food Vegan Mango Cake – Vegan Richa admin - July 29, 2022 0 Load more ABOUT UStjgonline is your news, entertainment website. We provide you with the latest breaking news and videos straight from the news industry. POPULAR POSTS “Venderemo cara la pelle” – Libero Quotidiano July 29, 2022 Santé : le géant américain Medtronic soupçonné d’avoir corrompu un … July 29, 2022 Ferragosto: Why the lengthy August holidays are untouchable for Italians July 29, 2022 POPULAR CATEGORYEuropean News35Magazine34Spanish News34French News34Australia Travel34Journalism33Canadian News33Italian News31 Copyrights 2022© All rights Us Contact Us Disclaimer Privacy Policy Terms & Conditions
Leczenie kamieni migdałkowych. Kamienie migdałkowe zwykle usuwane są operacyjnie (kryptoliza lub waporyzacja). Za pomocą lasera lub prądu o zmiennej częstotliwości usuwamy zgromadzone kamienie. Jest to metoda skuteczna, jednak zwykle zachodzi konieczność jej powtarzania. Sam zabieg jest bezbolesny, jednak dolegliwości bólowe mogą
Jakie objawy wywołują kamienie migdałkowe? Kamienie migdałkowe (detryt, derbis) to zielone lub żółte czopy retencyjne o zwartej, ale miękkiej konsystencji. Są różnej wielkości. Czasami bywają niewielkie i przypominają ziarenko ryżu. Wówczas mogą nie wywoływać żadnych objawów. Ale zdarzają się też kamienie o okazałych rozmiarach, dwu-, trzycentymetrowe, które tworząc się w zachyłkach (kryptach) migdałków gardłowego lub podniebiennych, wywołują dyskomfort związany z uczuciem zalegania czegoś w przełyku. Duże kamienie migdałkowe są zwykle przyczyną pojawienia się stanu zapalnego, przez co wywołują obrzęk, bolesność i tkliwość migdałków, a w efekcie trudność w przełykaniu, chociażby śliny. Poważnym problemem, jaki wywołuje detryt, jest fetor ex ore – nieprzyjemny zapach z ust. Ponieważ źródłem fetoru są same czopy, nie udaje się go pokonać ani częstym myciem zębów, ani miętowymi tabletkami na halitozę. Jedynym sposobem na pokonanie krępującej dolegliwości jest pozbycie się kamieni migdałkowych, jednak nie jest to wcale takie proste. Kamienie migdałkowe mogą wywoływać: ból gardła utrudniający przełykanie; ból promieniujący w stronę ucha; tkliwość i powiększenie migdałków; wrażenie zalegania ciała obcego w przełyku; nieprzyjemny zapach z ust. Jakie są przyczyny powstawania kamieni migdałkowych? Mówiąc o przyczynach powstawania detrytu, zwykle wymienia się wpływ bakterii oraz niewystarczającą higienę jamy ustnej. Chociaż faktycznie te dwa czynniki predysponują do wytworzenia się kamieni migdałkowych, nie tylko one są odpowiedzialne za pojawienie się tej przypadłości. Obecnie tak naprawdę wciąż nie wiadomo, co dokładnie składa się na patogenezę tego zjawiska. Z pewnością duży wpływ mają bakterie beztlenowe, które na stałe kolonizują mikroflorę jamy ustnej. Naukowcy podejrzewają, że, gdy w przestrzeni międzyzębowej oraz dalszych częściach gardła zaczynają odkładać się resztki pokarmów, w procesie gnicia stają się pożywką dla skolonizowanych drobnoustrojów – bakterii i grzybów oportunistycznych – czyli saprofitów. Obumarłe saprofity, ale także limfocyty, leukocyty, komórki naskórka oraz resztki martwej materii organicznej, które gromadzą się w kryptach migdałków w określonych warunkach ulegają zwapnieniu. Zresztą przyczyniają się do tego same mikroorganizmy saprofityczne, które odkładając sole wapnia, wywołują działanie mineralizujące, przez co ,,utwardzają” kamienie migdałkowe. Uznaje się, że ryzyko pojawienia się kamieni migdałkowych ma związek z budową gardła oraz niektórymi chorobami górnych dróg oddechowych – nawracającą anginą, zapaleniem migdałków. Przy tych schorzeniach zmianie ulega powierzchnia migdałków, które stają się pofałdowane, pełne wgłębień i zakamarków, w jakich łatwo mogą gromadzić się resztki pożywienia, obumarły naskórek oraz bakterie beztlenowe, z których, jak już wyżej opisano, tworzą się kamienie migdałkowe. Zapalenie migdałków to częsta przyczyna powstawania kamieni migdałkowych, jednak nie jedyna. Poza tym występują także inne czynniki predysponujące do pojawienia się detrytu. To choroby jamy ustnej i zębów, przerost migdałków, ale także palenie papierosów i źle skomponowana, bogata w cukry codzienna dieta. Główne przyczyny powstawania kamieni migdałkowych: wzmożona aktywność saprofitów stale kolonizujących nabłonek jamy ustnej, odkładnie się resztek pokarmów, gromadzenie się obumarłych komórek, zmiana powierzchni migdałków. Jak usunąć kamienie migdałkowe? Główny problem z detrytem wywołuje jego nawrotowy charakter. Małe czopy retencyjne łatwo wypadają samoistnie, podczas kaszlu lub w trakcie płukania jamy ustnej. Większe można z niewielkim wysiłkiem usunąć zwykłą szpatułką czy łyżeczką. O ile jednak stosunkowo proste jest pozbycie się kamieni migdałkowych, o tyle kłopot sprawia zapobieganie ich stałemu odtwarzaniu. Na ogół wzmożona higiena nie wystarcza i trzeba sięgać po pomoc laryngologa i specjalistyczne rozwiązania. Jednym z nich jest kryptoliza migdałków. To zabieg, podczas którego z pomocą światła laserowego lub fal radiowych (rzadziej ciekłego azotu), wywołuje się spłycenie i zamknięcie krypt migdałkowych. Ponieważ kryptoliza sprawia, że migdałki stają się mniejsze, faktycznie resztki trudniej mogą się w niej zalęgnąć. Chociaż pod tym względem terapia jest bardzo efektywna, nie chroni przed chorobami, w wyniku których kamienie migdałkowe ponownie się wytwarzają. Innym, znacznie bardziej skutecznym zabiegiem jest tonsillektomia, czyli chirurgiczne wycięcie migdałków. Usunięcie migdałków oznacza usunięcie gniazd, w których tworzą się detryty. Problem zostaje całkowicie rozwiązany, aczkolwiek trzeba mieć świadomość, jak dużym kosztem się to odbywa. Migdały pełnią bardzo ważną funkcję obronną, są elementem układu immunologicznego i w dużej mierze wpływają na stan odporności. Tonsillektomia to ryzyko zaburzeń układu odpornościowego i większe prawdopodobieństwo częstych infekcji dróg oddechowych. Dlatego wykonuje się ją w ściśle określonych przypadkach, przy dużych, licznie nawracających kamieniach migdałkowych, wywołujących stany zapalne i ropne nacieki. Jak zapobiegać nawrotom kamieni migdałkowych? W zapobieganiu nawrotom detrytu bardzo ważne miejsce zajmuje codzienna higiena jamy ustnej. Osoby, u których występuje tendencja do odnawiania się kamieni migdałkowych, powinny zadbać o pielęgnację na zaawansowanym poziomie. Mycie zębów po każdym posiłku, używanie irygatora, płukanie gardła roztworami o działaniu antyseptycznym i przeciwzapalnym (np. Zawierających benzydaminę), usuwanie szpatułką nowopowstałych czopów to absolutna podstawa. Poza tym można wspierać się także ,,domowymi sposobami”, a więc przede wszystkim: wprowadzić zmiany w diecie, ograniczając spożycie cukrów prostych, regularnie pić napar z szałwii, która ma właściwości odkażające i bakteriobójcze, a przy tym działa ściągająco i zmniejsza obrzęk, raz na pół roku wykonywać higienizację stomatologiczną, czyli skaling, piaskowanie i fluoryzację, wzmacniać odporność, sięgając po wartościową żywność, suplementując witaminę C, B i cynk, przeciwdziałać rozwojowi chorobotwórczych drobnoustrojów, jeśli pojawia się ból gardła lub inne oznaki anginy czy zapalenia migdałków, trzeba od razu zgłosić się do lekarza i podjąć odpowiednie leczenie, nie dopuszczając tym samym do rozszerzenia się zakażenia.
Kamienie migdałkowe u 3-letniej córki – odpowiada Lek. Dawid Matyniak Wzdrygnięcia nogą lub ręką podczas snu u dziecka – odpowiada Mgr Rafał Czarny Problemy z zaśnięciem u 3,5-letniej córki – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Czym są migdałki i kamienie migdałkowe? W obrębie błony śluzowej gardła znajduje się układ skupisk tkanki chłonnej, powszechnie nazywany pierścieniem gardłowym Waldeyera. Wchodzące w jego skład migdałki, grudki chłonne tylnej ściany gardła oraz pasma boczne tworzą anatomiczny obszar graniczny, łączący układ pokarmowy z układem oddechowym. A ponieważ to newralgiczne miejsce, zwłaszcza migdałki podniebienne oraz migdałek gardłowy, są narażone na działanie wielu niekorzystnych czynników, zarówno zewnątrz-, jak i wewnątrzpochodnych. Migdałki, będąc fragmentem bariery immunologicznej, chronią narządy limfatyczne przed przedostaniem się antygenów z powietrza i pokarmów. To właśnie ze względu na budowę anatomiczną, położenie i funkcję, choroby migdałków, w tym na przykład angina, dotykają wielu ludzi. Czynnikiem sprzyjającym rozwinięciu zmian patologicznych jest z pewnością niedostateczna higiena jamy ustnej. Zalegające w kryptach migdałków resztki pokarmów, obumarłe komórki i inne złogi stają się pożywką dla bakterii i grzybów, aby w końcu stwardnieć, stając się kamieniami migdałkowymi. Tego typu zmiany mogą przybrać rozmaitą postać – od najmniejszych, przypominających ziarnka ryżu, do największych, nawet kilkucentymetrowych czopów. Przeczytaj również: Angina bakteryjna – objawy metody leczenia. Jak rozpoznać rodzaj anginy? Jakie są przyczyny powstawania kamieni migdałkowych? Obecnie patogeneza kamieni migdałkowych nie została do końca poznana. Wiadomo z całą pewnością, że duży udział w powstawaniu debrisu odgrywają brak higieny jamy ustnej oraz nieprawidłowa dieta, które sprzyjają zakażeniu. Uznaje się, że w wyniku nagromadzenia się w kryptach migdałków złogów złuszczonego nabłonka i resztek pożywienia, dochodzi do rozwoju saprofitów – oportunistycznych drobnoustrojów. Bakterie i grzyby saprofityczne odżywiają się martwą materią organiczną, a w wyniku odkładania soli wapnia wywołują proces twardnienia, bezpośrednio prowadzący do powstania kamieni migdałkowych. Kamienie migdałkowe mogą pojawiać się zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Większe prawdopodobieństwo zachorowania podejrzewa się u osób, które często, a nawet przewlekle doświadczały zapalenia zatok, gardła i migdałków. Dużym problemem przy tym schorzeniu jest jego nawrotowy charakter – usunięcie kamieni nie oznacza pokonania choroby. Zobacz także: Angina: objawy, leczenie, przebieg, powikłania Jakie są objawy występowania kamieni migdałkowych? Pierwszym niepokojącym objawem jest zwykle ból gardła i problemy z przełykaniem pokarmów. Wyraźnym sygnałem, mogącym świadczyć o pojawieniu się kamieni migdałkowych, jest fetor ex ore, nieprzyjemny zapach z ust, silniej odczuwany zwykle przez osoby z otoczenia niż samego chorego. Jeszcze inną charakterystyczną dolegliwością jest uczucie zalegania czegoś w gardle. W badaniu przedmiotowym kamienie migdałkowe dają się zauważyć, jako zwapnienia na migdałkach lub białe czy też żółte czopy różnej wielkości. Kamienie mogą występować pojedynczo lub mnogo, łącząc się w skupiska. Ponadto częstym objawem klinicznym jest zaczerwienienie i obrzęk migdałków, zdarza się, że tym dolegliwościom towarzyszy powiększenie węzłów chłonnych. Chociaż kamienie migdałkowe są charakterystyczne, dzięki czemu łatwe do rozpoznania, nie zawsze udaje się je dostrzec. Dlatego też w wielu przypadkach niezbędne okazuje się rozszerzenie diagnostyki o badanie obrazowe – tomografię komputerową (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI). Czy kamienie migdałkowe są groźne? Kamienie migdałkowe rzadko powodują miejscowy stan zapalny migdałków. Zdarza się, że wypadają samoistnie w trakcie kaszlu bądź płukania jamy ustnej, ale nie wiąże się to z żadnym ryzykiem. Generalnie ta przypadłość nie jest niczym groźnym, choć z pewnością wymaga leczenia. Bagatelizowanie może prowadzić do rozwoju poważniejszych, przewlekłych chorób. Jak leczyć kamienie migdałkowe? Mimo tego, że jest wiele sposobów na usunięcie kamieni migdałkowych, ich skuteczne wyleczenie nie jest już takie proste. Trudność leczenia wynika przede wszystkim z nawrotowego charakteru detrytu, który zaczyna się samoistnie odnawiać po 1-20 dniach po usunięciu. Obecnie nie ma terapii, która pozwoliłaby definitywnie pokonać źródło tego problemu. Pewnym rozwiązaniem jest laserowe zamknięcie krypt migdałkowych (kryptoliza/waporyzacja), jednak nie daje gwarancji, że objawy miną bezpowrotnie. Bardzo skuteczny jest zabieg chirurgicznego wycięcia migdałków – tonsillektomia, aczkolwiek to rozwiązanie radykalne, które wykonuje się ze ściśle określonych wskazań, gdyż niesie nieodwracalne dla całego układu skutki – np. osłabienie odporności. Generalnie najważniejsze miejsce w leczeniu kamieni migdałkowych zajmuje codzienna higiena jamy ustnej. Takie doraźne działanie może skutecznie hamować proces tworzenia się zwapnionych czopów i związanych z nimi objawów. Bardzo pomocnym działaniem jest płukanie gardła płynem bakteriobójczym – może to być zarówno gotowy produkt apteczny, jak i przygotowany w domu: napar ziołowy z szałwii, rozwodniony ocet winny, roztwór wody z solą, roztwór wody utlenionej (choć tu należy uważać, aby nie podrażnić śluzówki). Warto także rozważyć zakup irygatora. Dobrym sposobem na to, jak usunąć kamienie migdałkowe, jest użycie szpatułki, dzięki której można mechanicznie pozbyć się grudek. To z pewnością praca żmudna i monotonna, ale z pewnością efektywna. Trzeba tu podkreślić, że o ile mniejsze, niedające zbyt nasilonych objawów kamienie migdałkowe pozwalają się skutecznie pokonać domowymi sposobami, te większe powinny być raczej usuwane laserowo – tylko taki zabieg umożliwia dokładne pozbycie się zalegających w wąskich kryptach złogów. Chociaż kamienie migdałkowe są schorzeniem nieprzyjemnym, przede wszystkim ze względu na związaną z nim halitozę, istnieją sposoby pozwalające mu skutecznie przeciwdziałać. Należy jednak pamiętać, że pierwszym krokiem leczenia zawsze powinna być konsultacja ze specjalistą – w przypadku kamieni migdałkowych z laryngologiem. Tylko lekarz jest w stanie trafnie zdiagnozować chorobę – a zdarza się, że debris bywa mylony z anginą, wymagającą już podania antybiotyku – i zlecić najlepsze w danym przypadku leczenie. Zobacz również: Ból gardła – rodzaje stanów zapalnych gardła, jak uśmierzyć ból?
Kamienie migdałkowe mogą występować średnio u 5-6% dorosłych pacjentów stomatologicznych. Kamienie migdałkowe występują dwukrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet, częściej po 40 roku życia i rzadziej u osób rasy czarnej niż u osób innych narodowości. Łagodny przypadek kamicy migdałków może pozostać niezauważony.
NouvelleHeureuse 20 lutego 2015, 12:36 Czy ktoś też boryka się z tym problemem? Ostatnio miałam je jak byłam dzieckiem, teraz pojawiły się znów. Same migdały są "czyste" nic na nich nie widać, a kamienie odrywają się co jakiś czas są zielone, wielkości 2 mm no i wiadomo bardzo nieprzyjemnie pachną. Boję się, że oderwą się kiedyś w niewłaściwym czasie, podczas jakiejś rozmowy i ktoś oprócz mnie będzie w stanie wyczuć ten zapach. Czy jest jakiś sposób na ich pozbycie się bez wycinania migdałków? Musi być skoro mi ustąpiły na dobrych kilka lat. Dodam, ze bardzo dbam o higienę jamy ustnej. Dołączył: 2014-04-16 Miasto: Łódź Liczba postów: 19474 20 lutego 2015, 13:04 Idź do laryngologa , nie zdziwię się jak zaproponuje usunięcie migdałków. Dołączył: 2012-08-20 Miasto: Liczba postów: 6094 20 lutego 2015, 13:23 Też miałam jako dziecko i nie mam już tego problemu w ogóle, nie usuwałam migdałków. Z moich obserwacji miała na to wpływ dieta.
Choroby migdałków to zróżnicowana grupa chorób dotykająca dorosłych i dzieci. W zależności od przyczyny choroby migdałków leczy się lekami lub operacyjnie.
Kamienie migdałkowe to małe skupiska białej wydzieliny, które tworzą się w szczelinach migdałków. Znajdują się zwykle na powierzchni wyrośli adenoidalnych, po każdej stronie tylnej części gardła. Wielkością mogą przypominać zarówno ziarnko ryżu, jak i groszek. Występują dość powszechnie i nie są szkodliwe, ale mogą wywołać niepokój u osób, które nigdy wcześniej ich nie miały. Jak tworzą się kamienie migdałkowe? Migdałki przypominają malutkie brokuły. Na ich powierzchni znajdują się wnikające w głąb szczeliny. Kamienie migdałkowe tworzą się ze skupisk bakterii i śliny, które gromadzą się właśnie w tych szczelinach. Mogą być miękkie i „serowate”, ale po wchłonięciu minerałów zawartych w ślinie i spożywanym pokarmie stają się twarde jak kamień. Tworzenie się kamieni w obrębie tkanki migdałków przebiega zwykle niezauważalnie i bezobjawowo. Nawet jeśli występują jakiekolwiek objawy, najczęściej nie są one dokuczliwe. Pojawić się może nieprzyjemny zapach z ust oraz lekki obrzęk migdałka, na którym utworzył się kamień. Czasami kamienie zostają uwięzione w szczelinach, co może prowadzić do rozwoju dokuczliwych objawów, takich jak ból gardła, infekcja lub trudności w połykaniu. W takich przypadkach należy skonsultować się z dentystą lub lekarzem rodzinnym, który pomoże Ci wykluczyć poważny stan chorobowy. Leczenie kamieni migdałkowych Kamienie migdałkowe zwykle tworzą się i ustępują samoistnie – podjęcie leczenia nie jest więc konieczne. Lekarz lub dentysta może je usunąć bez znieczulenia, jeśli dostęp do nich nie stwarza żadnych problemów i nie towarzyszą im żadne objawy. Prawidłowa higiena jamy ustnej, a w razie potrzeby – płukanie ust ciepłą, osoloną wodą, mogą zapobiec gromadzeniu się kamienia i złagodzić objawy. Pamiętaj jednak, że nie zawsze można zapobiec występowaniu tych złogów. Jeśli kamienie mają skłonność do nawrotów i towarzyszy im częsty ból gardła, obrzęk i trudności w połykaniu lub oddychaniu, lekarz może zalecić wycięcie migdałków. W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących zdrowia jamy ustnej, skonsultuj się z nim lub z dentystą.
Badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Tokushima w Japonii wykazało, że kamienie migdałkowe są częstym schorzeniem i występowały u blisko 40 procent pacjentów, a częstość występowania wzrastała wraz z wiekiem. 4. Kamienie migdałków i nieświeży oddech. Migdałki roją się od bakterii beztlenowych.
Przejdź do zawartości AlgiChlorellaSpirulinaOwoce świataRośliny świataChorobyZdrowieForumSklepAlgiChlorellaSpirulinaOwoce świataRośliny świataChorobyZdrowieForumSklep Przerośnięty migdał u dziecka Przerośnięty migdał u dziecka Aktualizacja: 29 kwietnia 2022 Przerośnięty migdał u dziecka to dość często występująca dolegliwość, która niemal zawsze kończy się interwencją chirurgiczną. Trzeci migdał to inaczej zgrupowanie tkanki chłonnej, pełniące ważną rolę w utrzymaniu wysokiej odporności w pierwszych latach życia. Rośnie do około 8. roku życia, po czym stopniowo zanika. Zdarza się jednak, że wskutek różnych czynników ulega przerośnięciu, dając duży dyskomfort i prowadząc do uciążliwych objawów. Spis treściPrzerośnięty migdał u dziecka – przyczynyObjawy przerośniętego migdałka u dzieckaPrzerośnięty migdał u dziecka – leczeniePostępowanie po chirurgicznym usunięciu przerośniętego migdałkaBibliografia Przerośnięty migdał u dziecka – przyczyny Bezpośrednią przyczyną przerastania migdałka u dziecka jest zaatakowanie go przez wirusy, bakterie, alergeny lub grzyby. Każda infekcja skutkuje uruchomieniem procesów obronnych organizmu, a więc wzmożoną produkcję limfocytów czy przeciwciał. W związku z tym, że trzeci migdał stanowi skupisko tkanki chłonnej, infekcje toczące się w ustroju przyczyniają się do jego nadmiernego wzrostu. Może to mieć miejsce w okresie jesienno-zimowym, gdy odporność każdego człowieka nieco spada lub w momencie, gdy dziecko trafia ze sterylnego środowiska do miejsc przepełnionych patogenami. Objawy przerośniętego migdałka u dziecka Pierwszym objawem skłaniającym do podejrzeń przerośniętego migdała jest ból gardła nasilający się podczas przełykania śliny lub kęsów pokarmowych. Przewody nosowe stają się mniej drożne, czego konsekwencja będzie zatkany nos i trudności w oddychaniu. Dziecko zaczyna oddychać przez usta, chodząc z ciągle uchylonymi wargami, co może przypominać mało inteligentny wyraz twarzy. Zdaniem ortodontów może to z kolei prowadzić do wad zgryzu. Pozostałymi objawami są: nocne chrapanie, które w skrajnych przypadkach może skutkować niebezpiecznym bezdechem sennym; nawracające infekcje uszu; mówienie przez nos; zmiana barwy głosu; niedosłuch, czyli trudności zwłaszcza z odróżnianiem podobnie brzmiących spółgłosek. Czasami przerośnięty trzeci migdał może powodować trudności z nauką i koncentracją, przyczyniając się do dolegliwości bólowych głowy. Zauważenie objawów wskazujących na przerost migdałka u dziecka powinno stanowić bodziec do szybkiej wizyty u laryngologa. Zobacz również: Zapalenie migdałków – przyczyny, objawy, leczenie. Przerośnięty migdał u dziecka – leczenie U dzieci do 4. roku życia rekomenduje się leczenie zachowawcze, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Aby dziecko mogło nabrać wysokiej odporności, obecność migdałka jest bardzo ważna. Stosuje się więc leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, doraźnie sięgając również po spraye udrażniające przewody nosowe i ułatwiające oddychanie. U dzieci poniżej 4. roku życia stosuje się leczenie chirurgiczne tylko wówczas, gdy przerośnięty migdał uniemożliwia prawidłowe oddychanie. Wycięcie przerośniętego migdałka musi być poprzedzone wykonaniem szeregu badań, w tym morfologii krwi, EKG, RTG klatki piersiowej czy badań moczu. Samo usunięcie migdałka jest szybkim i bezpiecznym zabiegiem, trwającym maksymalnie do 20 minut. Odbywa się w znieczuleniu ogólnym, a rana niemal nie krwawi. Dziecko jest gotowe do opuszczenia szpitala już tego samego dnia, choć na ogół zaleca się pozostanie w szpitalu na noc. Zobacz również: Kamienie migdałkowe – jak się ich pozbyć? Postępowanie po chirurgicznym usunięciu przerośniętego migdałka Przez pierwsze godziny po zabiegu dziecku można podawać wyłącznie wodę, natomiast już następnego dnia można wprowadzić dietę lekkostrawną. Posiłki powinny być zimne, nie doprawione i najlepiej półpłynne, aby nie tylko były łatwe w połykaniu, ale i delikatne dla podrażnionych tkanek gardła. Dziecko powinno odpoczywać w pozycji półleżącej z 2-3 poduszkami pod głową, aby zawsze znajdowała się wyżej niż klatka piersiowa. Zmniejszy to ryzyko obrzęków. Wszelkie wysiłki i aktywności fizyczne trzeba ograniczyć do minimum – to czas na odpoczynek i regenerację. Po około 2 tygodniach dziecko wraz z rodzicem udaje się na wizytę kontrolą, aby dokładnie ocenić efekty zabiegu. Warto wiedzieć, że kilka dni i tygodniu po zabiegu w gardle mogą pojawić się białe ślady. Są to strupy, które w najbliższym czasie odpadną samoistnie. Gardło powróci do swoich naturalnych kolorów po około 1,5 miesiącu. Przez kilka kolejnych miesięcy pojawiać się będą epizody niedrożności nosa (uczucie zatkanego nosa). Zjawisko to również zniknie samo. Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ... Zobacz tutaj ... Bibliografia Jankowska K.,Śmiechura-Gańczarczyk M., Konopka W., Jednostronne guzy migdałka podniebiennego – opis przypadku, Otorynolaryngologia, 1/2018 Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006. Pietrzyk J., Kwinta P., Pediatria, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2018. Podziel się tym ze znajomymi! Podobne wpisy Page load link
sPyWgY. z3ymme9o2c.pages.dev/23z3ymme9o2c.pages.dev/66z3ymme9o2c.pages.dev/65z3ymme9o2c.pages.dev/11z3ymme9o2c.pages.dev/64z3ymme9o2c.pages.dev/87z3ymme9o2c.pages.dev/42z3ymme9o2c.pages.dev/37
kamienie migdałkowe u dzieci forum